Pracę dyplomową dotyczącą wykorzystywania trans ciała w polskiej sztuce czasu transformacji pisałam z potrzeby zbadanie tego fenomenu, wykorzystując teorię feministyczną oraz studia trans. Śledząc realizacje Katarzyny Kozyry i Alicji Żebrowskiej, chciałam zwrócić uwagę na fakt, że trans ciało służyło do zobrazowania doświadczenia transformacji w momencie jego narażenia przez wprowadzane polityki – ograniczenie dostępu do tranzycji, aborcji i antykoncepcji w latach 90. Przechodząc do realizacji Barbary Konopki i Piotra Wysockiego z 2007 roku, chciałam przypomnieć prace, które starają opowiedzieć się o doświadczeniu tranzycji w sposób usytuowany, intymny i czuły.
Komponent plastyczny jestem tumblrową fantazją na temat trans dziewczyńskiego doświadczenia w cyberpunkowej Warszawie, która niestety dla dziewczyn przyjazna nie jest. Często jest śmiesznie, ale czasem poważnie, bo nie zawsze umiem powstrzymać się przed powagą.