Anna
Wąsek

Kiedy dowiedziałam się, że istnieje możliwość wy konania technologicznej kopii gotyckiego ołtarza w ramach pracy magisterskiej, otworzyło to przede mną wiele niezwykłych perspektyw. Mogłam zgłębić mistycyzm gotyku dzięki pracy przy oryginale w Magazynie Sztuki Średniowiecznej w Muzeum Narodowym w Warszawie. Zależało mi, by kopiowany obiekt wyglądał, jakby właśnie wyszedł spod ręki Mistrza. Dlatego problematycznym elementem pracy praktycznej były próby odtworzenia brakujących elementów kompozycji. Na szczęście analiza porównawcza innych zachowanych obrazów autora obiektu umożliwiła odtworzenie niezachowanych fragmentów. Kopię wykonałam na topolowej desce pokrytej 17 warstwami gruntu klejowo-kredowego. Do malowania kopii użyłam własnoręcznie przygotowanych farb, w tym tak rzadko stosowanej teraz bieli ołowiowej, a obiekt jest pozłocony 23 i ¾ karatowym złotem. Wykonałam do kopii obrazu ramę dekoracyjną w stylistyce nawiązującej do ram gotyckich wraz z ozdobnym maswerkiem.

Wykonany przeze mnie aneks artystyczny jest z jednej strony ubiorem, kostiumem, a z drugiej – sztuką. Dlatego sztuką, bo krawiectwo historyczne oprócz tego, że kojarzy się z rzemiosłem, wymaga artystycznego zacięcia i abstrakcyjnego, przestrzennego myślenia. Jako aneks do dyplomu prezentuję dwie suknie, uszyte według wykrojów z 1660 roku. Gorset, jak to dawniej robiono, usztywniony został drewnem, a znaczna część sukni uszyta została ręcznie. Podszewką gorsetu jest sztywny len, a suknie wykonane zostały z wiskozy. Przy tworzeniu ich zależało mi nie tylko na odtworzeniu wykroju z epoki, ale także na funkcjonalności stroju. Suknie jak najbardziej nadają się do noszenia, a dzięki nim ubierająca je osoba może poczuć się, jakby cofnęła się w czasie.