Natalia
Gil

Projekt wynikł z rozważań na temat „estetyki duchowości” i skierowany jest do osób, które chciałyby z niej korzystać bez obciążenia bagażem ideologicznym. Nowe „święte” symbole zostały stworzone na dwa sposoby. Pierwszy oparty jest na subiektywnych odczuciach i wrażliwości. Drugi sposób bazował na współpracy ze specjalistą od sztucznej inteligencji. Na podstawie 2 tys. zebranych znaków-symboli stworzył on algorytm generujący nowe znaki. Wykorzystanie komputera miało na celu pokazanie i porównanie podejścia bardziej obiektywnego oraz możliwości, jakie daje nowa technologia jako narzędzie projektowe oraz badawcze. Znaki przestawione są w kontekstach podkreślających ich duchowy charakter – na ciele, muralach, tkaninach. Zdjęcia oraz grafiki z użyciem zaprojektowanych 12 symboli zawarte są w formie publikacji w zestawieniu ze znakami wygenerowanymi przez sieć neuronową. Dodatkowym elementem jest alfabet asemiczny, który dopełnia wrażenia „świętej księgi”, będącej polem do „wypełnienia treścią”. Publikację uzupełniają dwa dywany podkreślające dwutorowość projektu – jeden ze znakiem zaprojektowanym przez człowieka, drugi ze znakiem zaprojektowanym przez sztuczną inteligencję. Z sieci neuronowej udało się wygenerować również animację, która pokazuje płynne przejścia pomiędzy wybranymi znakami.