STUDIO TATUAŻU IM. LESZKA BALCEROWICZA

Jako osoba urodzona w 1992 roku nie doświadczyłem transformacji ustrojowej jako podmiot w pełni świadomy tego, jak wygląda realizacja postulatu końca historii w praktyce. To, do czego miałem wówczas dostęp, było zaledwie powidokiem ówczesnej rzeczywistości, jednak w odróżnieniu od części mojego pokolenia nie przekształciłem swojego zapośredniczonego doświadczenia w ślepą uliczkę nostalgii. Ze względu na swoje pochodzenie – najprawdopodobniej nie było mi to dane. W przeciwieństwie do prekarnej kondycji zatrudnieniowej.

STUDIO TATUAŻU IM. LESZKA BALCEROWICZA odnosi się wprost do własnego prekarnego doświadczenia, jakim jest próba utrzymania się z pracy „w zawodzie”. Tatuatorstwo jest próbą wyjścia z sytuacji – zarówno jako źródło mizernego dochodu, jak i zważywszy na to, że tatuaże są jednym z ostatnich dozwolonych w obecnej sytuacji trwałych ingerencji w ciało podmiotu naznaczonego transformacyjnym piętnem. W odróżnieniu od obowiązkowej „terapii szokowej” istnieje możliwość odmowy.

Cykl too late for late capitalism jest natomiast próbą przekształcenia powidoków transformacji w wizję radykalnie inną od hurraoptymizmu III RP – pełną prób mimikry, przetrąceń kręgosłupów i destabilizacji podmiotu. Wbrew panującemu przekonaniu o tryumfie stabilnych ram rzeczywistości jest to wizja porażki, której ofiary wyławia się z mroku wyparcia.