ale żeby tak facet z facetem?!

W okresie dojrzewania kontakty fizyczne często stają się tematem tabu, a jednocześnie jest to moment odkrywania własnej fizyczności. Towarzysząca młodzieńczym latom nieświadomość otwiera nowe pola
znaczeń i interpretacji znanych nam zachowań.

W projekcie, na który składają się praktyczna praca dyplomowa oraz jej kontynuacja – aneks, skupiam uwagę na kontaktach fizycznych, tych intencjonalnych i tych nie do końca zamierzonych, podczas lekcji wychowania fizycznego. Jako bezstronny obserwator wracam do czasów spędzonych w szkolnej sali gimnastycznej, analizuję męskie sylwetki sprowadzone do postaci obiektów do oglądania i badam powstałe między nimi relacje i napięcia.

Główna część pracy dyplomowej to wielokanałowa projekcja wideo – pięć czterdziestopięciominutowych nagranych materiałów, wykorzystujących technologię green screen, działających nie tylko w odbiorze indywidualnym, ale również jako kompozycja oddziałujących na siebie obrazów. Ten swojego rodzaju zestaw cyfrowych rzeźb koncentruje uwagę widza na uwiecznieniu ruchu w oddychających, ale statycznych projekcjach.