Gdy rozum śpi…

Projekty obiektów, kostiumów i przestrzeni do filmu eksperymentalnego na podstawie powieści Alfreda Kubina Po tamtej stronie

Powieść Alfreda Kubina nie daje się pomieścić w żadnych ramach, stanowi bowiem ciąg wizji połączonych w całość za pomocą środków literackich. To dobry punkt wyjścia do działań plastycznych – ze względu na szkicowy charakter pozostawia przestrzeń na własną interpretację. Państwo Snu stało się dla mnie imaginacją, próbą ucieczki od rzeczywistości, a jednocześnie jej zwierciadłem i symbolem przemijającego świata. Uznałam, że najodpowiedniejszą formą wyrazu byłby film eksperymentalny, przedstawiający ze pomocą środków wizualnych ten pełen sprzeczności świat, subiektywność postrzegania rzeczywistości oraz jak wyobraźnia i przemijanie na nią wpływają. Obowiązuje tu jedna reguła: wszystko, co znajduję się w Państwie Snu, musi pochodzić z przeszłości. Takie właśnie mają być kostiumy i scenografia: nadgryzione zębem czasu, pochodzące z różnorodnych, często nierównoległych sobie czasowo, rzeczywistości. Miejsce to stanowiło schronienie dla niezadowolonych ze współczesności, obietnicę utopii, która ostatecznie i tak okazywała się rozczarowaniem.