UPCOMING23
Szczepan Chudaszek – pamiątka służby wojskowej, 1938, nr.inw. AF35295, Muzeum Warszawy, fotografia żelatynowo-srebrowa kolorowana, naklejona na korkowe podłoże, 13,5 × 8,5 cm, stan lica przed konserwacją
Szczepan Chudaszek – pamiątka służby wojskowej, 1938, nr.inw. AF35295, Muzeum Warszawy, fotografia żelatynowo-srebrowa kolorowana, naklejona na korkowe podłoże, 13,5 × 8,5 cm, stan odwrocia przed konserwacją
Szczepan Chudaszek – pamiątka służby wojskowej, 1938, nr.inw. AF35295, Muzeum Warszawy, fotografia żelatynowo-srebrowa kolorowana, naklejona na korkowe podłoże, 13,5 × 8,5 cm, stan lica po konserwacji
Szczepan Chudaszek – pamiątka służby wojskowej, 1938, nr.inw. AF35295, Muzeum Warszawy, fotografia żelatynowo-srebrowa kolorowana, naklejona na korkowe podłoże, 13,5 × 8,5 cm, stan odwrocia po konserwacji
Budowa mostu, po 1884, nr.inw. AF35990, Muzeum Warszawy, odbitka żelatynowo-srebrowa, 16,2 × 21,3 cm, stan lica przed konserwacją
Budowa mostu, po 1884, nr.inw. AF35990, Muzeum Warszawy, odbitka żelatynowo-srebrowa, 16,2 × 21,3 cm, stan odwrocia przed konserwacją
Budowa mostu, po 1884, nr.inw. AF35990, Muzeum Warszawy, odbitka żelatynowo-srebrowa, 16,2 × 21,3 cm, stan lica po konserwacji
Budowa mostu, po 1884, nr.inw. AF35990, Muzeum Warszawy, odbitka żelatynowo-srebrowa, 16,2 × 21,3 cm, stan odwrocia po konserwacji
Portret nieznanego oficera, lata 40.–60. XIX w., nr inw. AF19994, Muzeum Warszawy, odbitka w technice papieru solnego ręcznie kolorowana, 22,3 × 18,5 cm, stan przed konserwacją
Portret nieznanego oficera, lata 40.–60. XIX w., nr inw. AF19994, Muzeum Warszawy, odbitka w technice papieru solnego ręcznie kolorowana, 22,3 × 18,5 cm, stan po konserwacji
Katarzyna Jończyk
ZAGADNIENIA KONSERWACJI FOTOGRAFII O RÓŻNEJ TECHNICE I ZNISZCZENIACH NA PRZYKŁADZIE TRZECH OBIEKTÓW ZE ZBIORÓW MUZEUM WARSZAWY (AF 19994, AF 35295, AF 35990)
i

Autorefleksja

W swojej pracy magisterskiej podjęłam temat problematyki konserwacji zabytkowej fotografii z XIX wieku i I połowy XX. Konserwacji poddałam odbitkę solną z zachowaną oprawą oraz dwie odbitki żelatynowo-srebrowe ze zbiorów Muzeum Warszawy. 

Każda z fotografii stanowiła oddzielne wyzwanie i wymagała indywidualnego podejścia. Ze względu na różnice w technologii wykonania każda fotografia została poddana innemu zestawowi zabiegów konserwatorskich. 

Ingerencję w materię oryginalną sprowadziłam do minimum, które nie zaburzy czytelności autentycznych warstw. Obiekty przeanalizowałam z perspektywy historycznej, ikonograficznej i porównałam z podobnymi fotografiami. Analizy i uzyskane dzięki nim informacje wzbogaciły pierwotną wiedzę muzeum dotyczącą tych fotografii.

0110