Ur. 2001. Studia: WBASK (do 2023 WZKW) ASP w Warszawie (I st. 2020–2023, II st. od 2023). Stypendium Rektora ASP (2019/20, 2020/21 2022/23). W praktyce badawczej skupia się na polu sztuki feministycznej okresu transformacji i studiach trans, a w praktyce kuratorsko-artystycznej na (trans)dziewczyńskich doświadczeniach i tworzeniu przestrzeni do wymiany wiedzy wspólnie z innymi członkiniami zwykła dziewczyna kolektyw. Współautorka wystaw, m.in. „szukam!” (2021) i „tajemnicza dziewczyna z ostatniej ławki” (2023), oraz projektu „Artystyczne, stołeczne, społeczne” dla Warszawskiego Obserwatorium Kultury (2023).
instagram
Promotor: dr Diana Lelonek
Pracę dyplomową dotyczącą wykorzystywania trans ciała w polskiej sztuce czasu transformacji pisałam z potrzeby zbadanie tego fenomenu, wykorzystując teorię feministyczną oraz studia trans. Śledząc realizacje Katarzyny Kozyry i Alicji Żebrowskiej, chciałam zwrócić uwagę na fakt, że trans ciało służyło do zobrazowania doświadczenia transformacji w momencie jego narażenia przez wprowadzane polityki – ograniczenie dostępu do tranzycji, aborcji i antykoncepcji w latach 90. Przechodząc do realizacji Barbary Konopki i Piotra Wysockiego z 2007 roku, chciałam przypomnieć prace, które starają opowiedzieć się o doświadczeniu tranzycji w sposób usytuowany, intymny i czuły.
Komponent plastyczny jestem tumblrową fantazją na temat trans dziewczyńskiego doświadczenia w cyberpunkowej Warszawie, która niestety dla dziewczyn przyjazna nie jest. Często jest śmiesznie, ale czasem poważnie, bo nie zawsze umiem powstrzymać się przed powagą.