Mój dyplom to performans mówiący o świętowaniu, przekazywaniu życia, o kobiecie, jej roli w społeczeństwie, uprzedmiotowieniu i jej ciele. To wszystko pokazuję przez naczynie, którym ona się staje. Porcelanowe formy odlałam bezpośrednio z ciał osób; są one negatywowe. Ślad jest przetworzony przez porcelanę, skurczony, zmieniony. Ciało uszlachetnia porcelanę, porcelana uszlachetnia ciało.

Przedmioty odlałam w Polskich Fabrykach Porcelany „Ćmielów” i „Chodzież” S.A., co czyni je użytkowymi naczyniami. Każdy z nich jest osobną rzeźbą. Akcja performatywna skupia się na roli kobiety w społeczeństwie, opowiada o jej ciele, które nigdy, w żadnym kontekście nie pozostaje neutralne. W centrum zdarzenia jest ciało, które przygniecione słodką chałką jedynie karmi lub je, natomiast inna kobieta decyduje, kto zostanie nakarmiony, a kto nie.