Moja praca dyplomowa poświęcona jest serii czterech zdjęć autorstwa Zbigniewa Libery (ur. 1959), przedstawiających martwe ciało Reginy G., jego babki. Poszukuję w niej podmiotowości Reginy tkwiącej w fotografiach: wychodzę od jej biografii zrekonstruowanej na podstawie wywiadu przeprowadzonego z artystą, a zdjęcia wpisuję w konteksty fotografii funeralnej i antropologii śmierci. Posługuję się wchodzącą w zakres historii niekonwencjonalnej perspektywą mikro-historyczną Ewy Domańskiej i wykorzystuję historię mówioną. Praca stawia pytania o status prawdy w nieweryfikowalnej opowieści o przeszłości, o etyczność fotografowania martwego ciała i o współczesny stosunek do tego typu fotografii. W ten sposób tekst lokuje się na pograniczu różnych dyscyplin humanistyki, przede wszystkim historii sztuki, historiografii i antropologii.